door Willy Raats
RELIGIE en WETENSCHAP
Een man, die ik overigens hogelijk waardeer, sprak me over de mogelijkheid van verzoening tussen religie en wetenschap. Het idee is intrigerend, maar ik ga niet akkoord en verklaar me nader. Religie en wetenschap vertrekken namelijk van totaal tegengestelde principes.
Religie gaat uit van een gesloten systeem. Wat ooit door een godheid is vastgelegd, meestal in geschriften, moet steeds behouden blijven en strikt nageleefd worden.
Wetenschap gaat uit van een systeem dat voortdurend open blijft.
Herzieningen, verbeteringen en nieuwe zaken zijn altijd mogelijk en worden mee opgenomen in de bestaande kennis.
Religie geeft vaste antwoorden op de existentiële vragen van de mens. Waar komt de kosmos vandaan? Waar komt het leven op onze aarde vandaan? Wat is de zin van het mensenleven? Wat gebeurt er na onze dood?
Wetenschap erkent op die vragen het antwoord schuldig te blijven en maakt qua kennis altijd alleen maar hypotheses, die door vaststellingen en/of redeneringen al dan niet bevestigd worden.
Door zijn vaste antwoorden wil religie een zekerheid bieden aan de gelovigen.
Het blijkt namelijk dat de meeste mensen sinds illo tempore behoefte hebben aan vaste antwoorden op de levensvragen die we ons stellen.
Zo willen de meeste mensen blijkbaar graag dat er nog iets wezenlijks van ons blijft bestaan na de dood.
Religie gaat volop in op die behoefte en belooft ons een eeuwig leven, ten goede of ten kwade, na het overlijden van het lichaam.
Wetenschap houdt zich afzijdig op dat vlak.
Wie geen religie wil of kan volgen moet dus zelf zin geven aan zijn leven en dat is een heel zware opgave.
De conclusie luidt dat religie en wetenschap zonder meer onverenigbaar zijn.