door: Peter Calluy
Racisme bestaat, helaas. Hét hoofddoeken-verbod daarentegen …
Omdat het de laatste maand een ‘momentum’ is geweest waarin verschillende media een forum hebben geboden aan de protagonisten van het ‘actief pluralisme’ zijn we als atheïsten geprikkeld geweest door de weerkerende uitnodigingen om in alle openheid het debat aan te gaan. In Knack vertolkt BOEH activiste Maryam H’Madoun het zo: “Als we vreedzaam willen samenleven, moeten we heel eerlijk en expliciet kunnen zijn tegen elkaar.”
Daarmee zijn we het bij Atheïsme Vlaanderen helemaal eens. Vandaar deze expliciete en openhartige uiteenzetting van wat ons als ‘Atheïstische gemeenschap’ bijzonder stoort in het discours dat ‘actief pluralisme’ als vanzelfsprekend naar minder ‘institutionele seculariteit’ moet leiden. Omdat we hier expliciet en open zijn, hopen we dat ons zorgvuldig woordgebruik niet in de categorie ‘racisme’ terecht komt.
Om het even klip en klaar te zeggen, atheïsten hebben niets en alles met huidskleuren. Niets, omdat het niets vertelt over de innerlijke mens in kwestie. De wortels van onze zwarte medemensen lopen directer naar Afrika dan die van anderen, so what? Alles, omdat er atheïsten zijn in àlle kleuren, overal ter wereld. Racisme is wat ons betreft een vrij lompe en tribalistische houding die ‘de mens’ 10.000 jaar terugkatapulteerd in zijn intellectuele ontwikkeling.
Atheïsten hebben wél een probleem met de aanhoudende verkettering van een solide scheiding tussen religieus-levensbeschouwelijke aspecten en onze overheid die àllen als gelijken voor hét recht dient te behandelen. Het zogenaamde ‘hoofddoeken-verbod’ is een weerkerende kapstok om de afschuw van de secularisering aan op te hangen als waren de ‘hijabisten’ platgewalste en onteerde slachtoffers van een xenofoob regime. Dat snijdt geenszins hout omdat ‘hét hoofddoeken-verbod’ niet op zichzelf bestaat!
Het discours over dit onderwerp wordt gedomineerd door gratuite beschuldigingen van racisme of islamofobie. Verlichtingsfundamentalist of radicaal-constitutionalist wordt dan weer gebruikt in de intellectualistische milieus omdat het daar een beetje ‘halzerig’ is te acteren alsof een religie hét enige juiste ijkpunt zou zijn van dé moraliteit, rechtvaardigheid en individuele gewetensvrijheid.
Maar waar gaat het hier eigenlijk om? Hoe kijken atheïsten naar dit spektakel dat met de komst van de jongste telg uit de ‘monotheïstische drieeenheid’ aan ‘spektakelwaarde’ gewonnen heeft?
Wij atheïsten zijn zéér gehecht aan een solide en tastbare ‘buffer’ tussen levensbeschouwingen/religies en de overheid. Een buffer is geen ‘hek’ of ‘muur’. Niemand wordt belet om die buffer over te steken als individu. We zouden veel méér over die buffer moeten stappen, het is immers niet verboden, integendeel.
Het is echter wel zo dat atheïsten, dé ongelovigen zoals we in de sacrale geschriften worden aangeduid, een blik hebben op de wereld en op wat zich daarop afspeelt. Er is één constante waar we niet omheen kunnen en willen: In landen of anders omschreven oorden waar de bewuste ‘buffer’ erg dun of onbestaande is, staan humanistische en zelfs de fundamenteelste vrijheid – en gelijkheidsprincipes érg onder druk. Ik wik mijn woorden. We verwijzen iedereen graag naar het jaarlijks rapport van de internationale koepel van vrijzinnigen – humanisten de IHEU. U kunt in dit rapport zélf vaststellen dat daar waar monotheïsmen de regels mee bepalen, atheïsten vogelvrij zijn.
Dus om terug even heel expliciet te zijn, we vertrouwen geen denkbeelden die zowat overal in de wereld de cohesie tussen de mensen verzieken. Ook de evangelistische, zeg maar ‘wettisch-bijbelse barbaarsheid’ die met sportzakken vol dollars de modale Oegandees gaat omvormen tot een christelijke homo killer is daar een actueel voorbeeld van.
Hoe zou het eigenlijk gesteld zijn met de ‘rechten’ van mijn broeders en zusters vrijzinnigen, agnosten en atheïsten in het nagelnieuwe kalifaatje van ‘onze jongens & meisjes’?
De woordvoerders van de Gentse petitie die tot de opheffing van het verbod op het dragen van religieuze, politieke, … tekens leidde werden door raadslid Storme (NVA) op de bewuste gemeenteraad gewezen op het feit dat dus niet ‘hét hoofddoekenverbod’ te stemming voorlag maar, het verbod op … àlle religieuze en politieke symbolen. Hij stelde daarna de vraag ‘wat de woordvoerders dan wel dachten over die ‘andere’ symbolen. Na wat geaarzel werd gesteld dat “die andere symbolen een ander debat is”! Niet dus, het is hetzelfde debat dat we sinds 1750 in Europa voeren, en nu dus voor de zoveelste maal.
Het hoofddoekenverbod bestaat immers enkel in het hoofd van een islamitische voorhoede en de weinig kritische achterban. Niet zo voor atheïsten en evenmin voor de overheid. Zelfs het bestaan van de ‘eisende partij’, in casu allah, is ons vreemd. Men heeft met een retorisch-semantische trukkendoos én eindeloze herhalingen het broodnodige debat over een solide seculariteit in een superdiverse samenleving vernauwd tot het simplisme dat men ‘hét hoofddoekenverbod’ is gaan noemen. De moslimse landgenoten worden door hun woordvoerders als het ware apart gezet van kruis, keppel, A, en andere symbolen dragende landgenoten om vanuit deze positie als uitgesloten slachtoffer dijkbreuken in de seculariteitsbuffer te organiseren.
Ondertussen kijken we met stijgende verbazing naar de verontrustende evoluties die elders plaatsgrijpen in naam van een of andere godheid. collectivistisch-dogmatische waanzinnigheid die blijkbaar op minder halsstarrig en verontwaardigd verzet kan rekenen van de adepten van het ‘islamitisch feminisme’ en het ‘actief pluralisme’.
Die vermaledijde scheiding tussen islam en staat in het geseculariseerde ‘westen’, dat is dé steen des aanstoot, de uitsluiting bij uitstek, de maxime van onrecht in zijn geïnstitutionaliseerde vorm! Tussen islam en staat zo is gebleken in Gent. Die andere godsdiensten en levensbeschouwingen, zijn immers “een andere discussie”?
Waarom wil de islam altijd zelf en bij mondde van woordvoerders apart gaan staan om daarna van daaruit de kritische en sceptische mensen te beschuldigen van uitsluiting? Nu we toch expliciet en eerlijk zijn zoals BOEH activiste mevrouw H’Madoun het stelt, wat heeft de islam méér dan de andere aanwezige overtuigingen op de Europese kluit? Dé énige waarheid, dé rechtvaardigheid, dé fundamenten van de vrouwen en mensenrechten?
Auteur: Peter Calluy
Bestuurslid ‘Atheïsme Vlaanderen’ / HVV