door Gert De Nutte
Opinie: voor abortus zijn, mag het ?
16-03-2016
Deze bijdrage is een reactie op ‘Tegen abortus zijn, mag het?’, het opiniestuk van Pieter Bauwens, hoofdredacteur van doorbraak.be, in De Standaard van 15 maart 2016. Je kan het stuk nalezen via deze link.
Het is voorwaar een hele geruststelling om te lezen dat er naast Rik Torfs en Joseph De Kesel nog goede katholieke zielen over zijn die onvervaard opkomen voor het recht van de zwaksten in onze samenleving, in casu de ongeborenen en de bijna gestorvenen want dat zijn natuurlijk de categorieën die de grootste bescherming nodig hebben in een postchristelijke samenleving die geregeerd wordt door atheïsten, seculieren, ongelovige Thomassen en andere gewetenloze apologeten van het hellend vlak. Maar nu komt dus gelukkig ook Pieter Bauwens uit de kast, de hoofdredacteur van doorbraak.be, een Vlaams-nationalistische spin-off van Tertio (weten we sinds vandaag), als in de kerk actieve katholieke gele moraalridder die zich in een opiniestuk in De Standaard druk maakt omwille van de kritiek op de slinkse anti-abortuscampagne ‘Ik ben zwanger, wat nu?’. Want wat is daar nu in godsnaam (precies) mis mee, om ongeboren leven te verdedigen in een tijdperk waarin de foetusmoordenaars de ethische norm uitmaken en de religieuze verdedigers van het leven ‘weggezet worden als idioten en intellectuele nullen’? Wel, afgaand op het artikel van de goedheilige Pieter is dat laatste niet geheel onterecht, want daar wordt toch wel wat onzin in verkondigd, maar gelukkig is daar altijd nog het erbarmen van de heer voor de wat minder scherpen onder ons.
En zo onschuldig is het trouwens allemaal niet, want wat is een van de krachtige argumenten van onze auteur, en ik citeer: ‘Wel, wie een kind kan maken, moet daar de verantwoordelijkheid voor nemen. Er bestaan genoeg middelen om zwangerschap te voorkomen’. Die zin heb ik twee keer moeten lezen, de tweede keer nadat ik mij verslikt had in mijn ontbijtkoffie en van ongeloof (tja, excuus) van mijn stoel was gevallen. Ik denk dat Pieter de voorbije week ergens ver weg van de boze wereld op religieuze retraite is geweest en alle recent gepubliceerde artikels met de hallucinante cijfers over aanranding en verkrachting van meisjes en vrouwen compleet aan zich heeft laten voorbijgaan. Verantwoordelijkheid? ‘Nonkel Jan, doe eerst eens dit condoom aan voor je mij verkracht, want ik wil toch liever niet ongewenst zwanger worden!’, zoiets? Die uitspraak is niet alleen een aanfluiting van een sociologische realiteit (van armoede, kansarmoede, sociale ongelijkheid en dies meer, om over de gebrekkige voorlichting op onze scholen nog maar te zwijgen), maar is bovendien een kaakslag voor al die meisjes en vrouwen die onder fysieke en morele bedreiging de agressie moeten ondergaan van personen die misbruik maken van hun machtspositie. ‘Elk leven is voor mij waardevol’, schrijft de goede Pieter nog: blijkbaar is leven dat er eigenlijk nog niet is dan waardevoller dan dat van duizenden, wereldwijd miljoenen vrouwen die dagelijks worden aangetast in hun fysieke en morele integriteit en daar levenslang de gevolgen van dragen.
Los van deze abjecte nonsens is er dan natuurlijk de grond van de discussie, maar dat is geen voer voor deze reactie. Alleen nog dit ter overweging: het is (zoals Pieter als voorbeeld van katholieke menslievendheid aanhaalt) een mooie zaak dat een brave diaken twaalf gehandicapte kinderen adopteert. Wij hebben inderdaad de humane plicht om te zorgen voor de zwakken en solidair te zijn met hen die het nodig hebben. Maar we kunnen ons de vraag stellen of we als samenleving niet moeten inzetten op het zo veel mogelijk vermijden van al dat onmiskenbare leed en als we er via prenatale diagnostiek kunnen voor zorgen dat kinderen zelf en hun ouders en omgeving onnodig levenslang lijden bespaard blijft, is dat ook vanuit ethisch opzicht minstens de overweging waard. Want als de veronderstelde heiligheid van het leven een alibi wordt voor een door religieuze dogma’s en precepten gerechtvaardigd egoïsme, zijn we misschien ook niet echt zo humaan bezig. Verheerlijking van lijden als esthetisch principe is één zaak (‘Erbarme dich’ is inderdaad buiten concurrentie), maar als leidraad voor het goede leven hebben we vandaag toch hopelijk andere bronnen aangeboord.
En last but not least: het vermijden van ongewenste zwangerschappen (om allerhande redenen) zal ongetwijfeld geen slechte zaak zijn voor het budget van de sociale zekerheid en als dat geen argument en aandachtspunt is voor een nieuwssite die aanschurkt bij het moderne Vlaams-nationalistische rendements- en efficiëntiedenken (dat is de theorie dan toch, want in de praktijk valt daar vandaag blijkbaar ook niet veel van te merken …)?
Ten slotte nog dit: spreekt Pieter Bauwens hier eigenlijk in eigen naam of inderdaad als spreekbuis van doorbraak.be? In dat laatste geval kan de nieuwssite misschien de bij De Standaard ter ziele gegane leuze AVV-VVK recupereren – kwestie van enige levensbeschouwelijke en ideologische duidelijkheid te scheppen en zich niet te bezondigen aan dezelfde hypocrisie als die van de verdoken en dus bedrieglijke anti-abortuscampagne…?
Gert De Nutte
Algemeen coördinator Humanistisch-Vrijzinnige Vereniging