door Peter Calluy

Het kreupele kindeke jezus en de ethiek van de goddelijke predestinatie

Ik weet eigenlijk niet of we de nieuwe abortuswetgeving in Spanje moeten toejuichen, negeren of afkeuren.  De wet die de Spaanse vrouwen dertig jaar terug in de tijd katapulteert draagt immers vele signalen in zich voor de rest van Europa.  De nieuwe Spaanse wet die voorligt verbiedt in principe iedere vorm van abortus. 

Op de wet zijn twee uitzonderingen van kracht. Vrouwen die verkracht zijn of bij wie de zwangerschap ernstige fysieke of psychische gevaren voor de gezondheid teweegbrengt, komen nog in aanmerking voor een abortus. Een handicap van de foetus is volgens het wetsontwerp geen reden meer voor abortus. De Partido Popular heeft een absolute meerderheid in het parlement, zodat de wet naar verwachting wordt aangenomen.  De aanscherping van de wet was een verkiezingsbelofte van de PP die zijn sterke band met de Rooms-katholieke kerk niet onder stoelen of banken steekt.

Op rknieuws.net lezen we dan weer onder de kerstboodschap van de heer Leonard over de nieuwe Belgische euthanasiewet i.v.m. minderjarigen: “We hebben alle reden om diep bedroefd en zeer bezorgd te zijn over deze ontwikkeling rond euthanasie in België. In plaats van echte solidariteit te ontwikkelen voor de meest kwetsbaren en zij die het meest getroffen worden door lijden, worden de Belgen beetje bij beetje aangemoedigd om een arts te vragen een einde te brengen aan hun leven en het ook te verkrijgen.” Dezelfde geluiden kwamen ook uit het Vaticaan eerder deze week.Persoonlijk juich ik deze evolutie niet toe. Ik heb zo mijn bedenkingen bij de moraliserende dwangneurose die blijkbaar eigen is aan zij die dé waarheid claimen en, die in hun vrijgevige goedheid aan iedereen willen opleggen. De obsessief-compulsieve stoornis die steeds weer opspeelt bij de ‘heilig overtuigden’ wanneer ze eventjes in een machtspositie komen om, ‘de wetten van god’ aan iedereen op te leggen is van alle tijden en dus ook van het heden.

De Rooms-katholieke kerk en zijn politieke waterdragers willen dus niet alleen verbieden dat de ouders die een kind met ernstige afwijkingen verwachten de zwangerschap afbreken, maar wanneer dat kind dan geboren wordt het ook zijn ‘volledige termijn van voorbestemd lijden uitlijdt!’ Er wordt nog aan toe gevoegd dat ‘de waarde van het leven van een kind door de nieuwe euthanasiewetgeving in handen komt van de beoordeling van een volwassene die niet anders kan dan het kind beïnvloeden’.  Daar zegt men wat!

Al deze hoogwaardigheidsbekleders gaan hier voorbij aan de onnoemelijke ellende die wereldwijd werd aangericht bij kinderen die net werden toevertrouwd aan ‘de handen’ van hun instellingen. Daar hoeven we niet verder over te speculeren omdat het feiten zijn die we kennen ondanks en niet dankzij deze eigenaars van dé waarheid. De àndere bezitters van dezelfde waarheid, de enge protestanten bakken het ondertussen ook bruin. Ze roepen op tot een gelegenheidscoalitie tussen moslims en christen tegen het secularisme. “Partijen zoals de ChristenUnie en de SGP dienen moslims van goede wil de hand te reiken en vervolgens samen alles te doen om de seculiere wolven in hun hokken terug te bonjouren” lezen we. In het Reformatorisch Dagblad orakelt Bert Brouwer verder: “ Wanneer de doelen van de gelegenheidscoalitie zijn gerealiseerd en vastgelegd in wet- en regelgeving kan de pragmatische lijstverbinding tussen islampartijen en christelijke conservatieven worden losgelaten. Vervolgens is het zaak om de islam ook weer in een minderheidspositie te manoeuvreren en zodoende het joods-christelijk erfgoed in volle glorie te herstellen. Het seculiere web ontrafeld, de spin van zijn gifangels ontdaan en libertijnse ontsporingen voorgoed in het magazijn der vergetelheid? Ja graag!” De auteur is naar eigen zeggen sociaal-conservatief publicist, rooms-katholiek en lid van de SGP. Dat de islam eens aan de macht meestal de huwebare leeftijd voor meisjes terugbrengt naar de leeftijd van de jongste bruid van de profeet mohammed deert deze zedenprekers blijkbaar niet. Zelfs gezond en wel geboren kinderen moeten er dus aan geloven om god’s wil te laten zegevieren.

Neen, als deze signalen mij over iets laten juichen dan is het wel de mogelijkheid dat ze een stevige ‘wake-up call’ zijn voor de zelfgenoegzame vrijzinnigen, de dames en heren waarvoor de neutraliteit van de overheid best ‘soepel’ kan worden geïnterpreteerd en een hoofddoek hier en een kruis daar wel moet kunnen. Of de zelfverklaarde liberalen en socialisten die hun vingerwijzingen voor de ‘radicale atheïsten’ voorbehouden die ‘geen respect betonen’ voor de ridders of mujaheddin van de heilige gralen.

Niets is verworven en de kerstening van Europa, in naam van welke god dan ook, is nooit gestopt. De gelegenheid schept de dief, in dit geval van de ratio en de vrijheid. Indien het kindeke jezus een kreupel  kind geweest was, men had het immers nooit aanbeden voor zijn lijden. Maar voor nu … vredevolle kerst voor iedereen.

Auteur: Peter Calluy

Bestuurslid ‘Atheïsme Vlaanderen’

Kennismaken?

Klik op de knop voor meer inlichtingen of een kennismaking!