door Rik Torfs in De Standaard van 29 februari 2016 (Commentaar: Antoon Pardon)
In zijn Column van 29 februari, komt Rik Torfs op een bepaald moment bij een bevolkingsgroep uit die hij de antitheïsten noemt. Het gaat om mensen die niet enkel atheïst zijn maar een stap verder gaan en religie schadelijk vinden en dus ook van oordeel zijn dat religie bestreden moet worden. Rik Torfs gaat als volgt verder:
“Antitheïsten zijn zoals alle denkers kinderen van hun tijd. Hun theoretisch raamwerk is de evolutietheorie. En zoals vele humane wetenschappers vandaag kijken ze met bewondering naar de successen van de exacte wetenschappen, spiegelen ze zich aan hun methodologie. Ze maken het speelveld van de filosofie kleiner. Geen ruimte voor het speculatieve. Aandacht voor harde feiten en cijfers. Zij weten meer dingen met zekerheid dan hun voorgangers, maar over minder. Nogmaals, ik twijfel niet aan hun oprechtheid.”
Tot zover heb, ik daar weinig problemen mee. Er kan natuurlijk over allerlei details gevit worden maar dat zou ons maar afleiden van het punt dat ik ter sprake wil brengen. Die komt met de volgende bewering: “De breuklijn ligt vandaag op een heel andere plek: vinden mensen levensbeschouwing belangrijk, of kiezen ze voor een zuiver rationalistisch mens- en wereldbeeld? Moslims opteren voor het eerste, antitheïsten voor het tweede.”
Wat probeert Torfs hier in hemelsnaam te zeggen? Beweert hij hier nu dat de antitheïsten de mens als een zuiver rationeel wezen zien? dat lijkt me sterk. Of wil hij zeggen dat antitheïsten van oordeel zijn dat je je mens- en wereldbeeld zo goed en zo kwaad mogelijk moet baseren op betrouwbare kennis. Maar in elk geval begrijp ik niet goed waarom hij de antitheïsten uitsluit van het hebben van een levensbeschouwing.
Ja het is misschien wel een heel andere levensbeschouwing dan die van moslims en andere gelovigen maar dat is geen reden om dit soort van beoordelingen uit levensbeschouwingen uit te sluiten. Torfs lijkt hier hard de geschiedenis te herhalen toen gelovigen mensen met een andere moraal dan de hunne te bestempelen als zijnde zonder moraal. Op de zelfde manier bestempelt Torfs hier mensen met een andere levensbeschouwing als zijnde zonder levensbeschouwing.
Bron: column ‘Voor en tegen de islam’ in De Standaard van 29 februari